เนื่องจากเป็นวัสดุโพลีเมอร์ชนิดใหม่ geomembrane คอมโพสิตจึงถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมไฮดรอลิกและวิศวกรรมการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม วิธีการเชื่อมต่อของคอมโพสิต geomembrane และเมมเบรนมีวิธีการที่แตกต่างกัน เช่น ข้อต่อตัก การเชื่อม และการเชื่อม เนื่องจากความเร็วในการทำงานที่รวดเร็วและการใช้เครื่องจักรในระดับสูง การก่อสร้างการเชื่อมจึงสามารถลดจำนวนบุคลากรในไซต์งานได้อย่างมากและลดระยะเวลาการก่อสร้างลง และค่อยๆ กลายเป็นวิธีการหลักในการติดตั้งและการสร้าง geomembranes คอมโพสิตในไซต์งาน วิธีการเชื่อมได้แก่ ลิ่มไฟฟ้า การอัดขึ้นรูปด้วยความร้อน และการเชื่อมด้วยแก๊สอุณหภูมิสูง
ในหมู่พวกเขาการเชื่อมลิ่มไฟฟ้าเป็นที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย ผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการในประเทศได้ทำการวิจัยเชิงลึกเกี่ยวกับเทคโนโลยีการเชื่อมด้วยลิ่มร้อน และได้รับคำอธิบายและตัวชี้วัดเชิงปริมาณอย่างสม่ำเสมอ จากการทดสอบภาคสนามที่เกี่ยวข้อง ความต้านทานแรงดึงของข้อต่อ geomembrane คอมโพสิตนั้นมากกว่า 20% ของความแข็งแรงของวัสดุฐาน และการแตกหักส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่ส่วนที่ไม่ได้เชื่อมของขอบเชื่อม อย่างไรก็ตาม ยังมีชิ้นงานบางชิ้นที่มีค่าความต้านทานแรงดึงเสียหายอยู่ไกลจากข้อกำหนดการออกแบบ หรือชิ้นงานที่แตกหักเริ่มต้นจากตำแหน่งการเชื่อมโดยตรง มันส่งผลโดยตรงต่อการรับรู้ผลป้องกันการซึมของ geomembrane คอมโพสิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเชื่อม geomembrane คอมโพสิต หากการเชื่อมเกิดขึ้น ลักษณะของรอยเชื่อมจะตรงตามข้อกำหนดการออกแบบ แต่ความต้านทานแรงดึงของรอยเชื่อมมักจะไม่เป็นไปตามข้อกำหนดการออกแบบ และอาจไม่มีปัญหาในระยะสั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงความทนทานของโครงการแล้ว จะส่งผลโดยตรงต่ออายุการใช้งานป้องกันการซึมของโครงการ หากมีปัญหาผลที่ตามมาอาจรุนแรงมากขึ้น
ด้วยเหตุนี้ เราได้ติดตามและวิเคราะห์การก่อสร้างการเชื่อมของ geomembrane คอมโพสิต HDPE และจำแนกปัญหาทั่วไปในกระบวนการก่อสร้าง เพื่อทำการวิจัยสร้างความแตกต่างและค้นหามาตรการปรับปรุงคุณภาพ ปัญหาคุณภาพทั่วไปในการก่อสร้างการเชื่อม geomembrane คอมโพสิตส่วนใหญ่ได้แก่ การเชื่อมมากเกินไป การเชื่อมมากเกินไป การเชื่อมขาดหาย การย่น และการเชื่อมบางส่วนของเม็ดเชื่อม
เวลาโพสต์: 20 เม.ย.-2022